Dag vrienden! Nog één nachtje in Cosenza en dan morgenochtend weer alle spullen in de rugzak. Morgen staat mijn bed in Matera, een plaatsje in de regio Basilicata. Over Matera kan ik nu al veel vertellen, maar dat bewaar ik tot ik met mijn ogen al dat fraais heb gezien. Eerst een terugblik o twee dagen Calabria. Wat een prachtige ervaringen! Waar zal ik beginnen? Misschien maar bij vanavond. Terwijl ik net mijn pizzaatje had opgegeten werd ik aangesproken door een vrouw en een man die schuin achter mij zaten. Ze vroegen zich af of ik misschien professor was die op uitnodiging van de universiteit van Cosenza een paar dagen in de stad verbleef. Tevens werd ik van harte uitgenodigd om de rest van mijn gigantische glas wijn te nuttigen aan hun tafeltje. Geweldig leuk natuurlijk. Toen werd me ook direct duidelijk waarom ik de afgelopen dagen toch steeds maar het gevoel heb gehad een vreemdeling te zijn in deze streek. Vrouwen die alleen reizen worden hier nog steeds vreemd aangekeken. Ook de dame met wie ik sprak, was nog wat verrukt, ook al woont ze zelf al jaren in de VS. Voor Calabrische begrippen ben ik bijzonder. Even nog leefde ik in de waan dat er sprake was van 'natural beauty', maar dromen zijn dus toch bedrog. Ik heb gemerkt dat de bevolking terughoudend is om mij aan te spreken. Bovendien spreken velen het dialect, dus als ze al iets zeggen, dan kijk ik met grote vragende ogen. Ze zijn hier ook nog weinig toeristen gewend. Cosenza is niet dat plaatje dat ik eerder verwachtte. Het is vooral erg oud en wordt slechts op beperkte schaal onderhouden. Ik doel dan op het oude centrum. Volgens de dame dire ik vanavond sprak is er in de afgelopen tien jaar veel veranderd hier. De stad groeit met hoger opgeleiden die een woning vinden in het nieuwe deel van de stad. Het hart van de stad, vroeger de pleinen rondom de dom in het oude centrum, is verschoven, mede door de veranderde sfeer on centro storico als gevolg van renovaties van overheidsgebouwen met hulp van de EU. Cosenza is redelijk welvarend. Dat kan niet gezegd worden van andere delen van Calabrië. Afgezien van toerisme in bepaalde gebieden, is de rest vrij arm. Vandaag heb ik met de bus een beetje getoerd door het midden van Calabrië. Het gebied heet La Sila, waartoe uitgestrekte berghellingen en kleine dorpjes behoren. Het eerste stuk de bergen in is echt oogstrelend. De uitzichten zijn fantastisch. De bergen zijn helemaal groen en al snel klim je van 200 meter naar zo'n 1200 meter. In het dorpje Camigliatello ligt maar liefst 6 km skipiste. Niettemin wordt hier door de plaatselijke bevolking veelvuldig geskied. Zoals elk skidorp is het en wat rare gewaarwording om er in de zomer te zijn. Dertig kilometer verderop ligt het plaatsje San Giovanni di Fiore. dit stadje heeft nog wel een prachtig onderhouden oud centrum, waar het heerlijk dwalen is in die kleine straatjes. De dan moet ik het natuurlijk ook nog even over de maffia hebben. Uiteraard is die zo in het dagelijks leven niet zichtbaar. Maar achter de schermen des te meer. Als voorbeeld hoorde ik over de regie op de afvalscheiding. In een plaatsje net boven Cosenza wordt dit wel volop , gedaan, maar in Cosenza beheerst de maffia dit terrein en gelden dus andere regels. Datzelfde geldt natuurlijk ook in Napels. Over anderhalve week ga ik die bergen afval met eigen ogen zien. Volgens één van de anderen hier in het hostel is Napels echt een bijzondere ervaring. Ik schat on Palermo en dan nog een keer of wat heftiger. Ik ben benieuwd. Hostel daar is in elk geval al wel geregeld. Ik zou nog veel meer wilen vertellen, bijvoorbeeld over bus chauffeurs die met mobiel in de hand de berg af scheuren, hoe ik bij bezichtiging van de plaatselijke dom ineens gepasseerd werd door zes dragers met een baar met talrijke bloemstukken erop en op de trappen een huilende echtgenote aantrof. Naast alle bruiloften hoort dat er natuurlijk ook bij. Maar beste mensen, ik ga jullie groeten.Het is hoogste tijd om de ogen wat rust te gunnen. Rest mij alleen nog te zeggen dat het me spijt dat ik maar één foto heb kunnen toevoegen terwijl de titel zoveel meer impliceert. Laten we het erop houden dat het hostel niet over de meest geavanceerde apparatuur beschikt om snel een aantal foto's op internet te zetten. De rest houden jullie tegoed. Ciao ragazzi e a presto!!